وستر وله نفر دوم از راست

تاخلیس. یه ساختمون متروکه از زمان جنگ جهانی دوم که هنرمندای گرافیتی کار تسخیرش کردن. حالا ظاهرا صاحبشو تو آفریقای جنوبی پیدا کردن میخان بزننش زمین یه مجتمع تجاری توش بسازن...

رودخونه - کلیسای جامع - برج تلویزیون

دیروز اولین روز کاریم توی آلمان بود. با یه کنفرانس خبری شروع کردیم که توش این آقای وستروله هم بود و در این بین یه سری نکات جالبی وجود داشت:

۱. آقایون همکارهای آلمانی از وستروله به عنوان صدر اعظم Prime minister یاد میکردند ولی من هرچی فکر کردم به نظرم این آقا وزیر امور خارجه بود. بعدش که از یکیشون پرسیدم گفت که برادرا، همانا من زیاد از این مسایل سر رشته ای ندارم!

۲. من شخصا فکر میکردم که منظورشون مدیر عامل شرکتشون هست انقدر که معمولی بهم گفته بودن امروز بیای صدر اعظمو هم میبینی. بعدش دم در اون سالنه یه ماشین پلیس دیدم گفتم واسه یه کنفرانس ماشین پلیس آوردن، چه مملکت امنی و اینا. بعدش توی کنفرانس که هی همه آلمانی حرف میزدن منم بیل میرفتم یه هو دیدم قیافه ی این آقاهه خیلی آشناست برام. چون عکسشو توی سایت سفارت موقعه ویزا گرفتن دیده بودم. هی به خودم گفتم بابا تو حافظه ت ضعیفه این عمرا اون نیست. آخرش دیدم که راه نداره از بغلیم پرسیدم که این کیه، گفت  صدر اعظمه و اینا، گفتم ایول بابا. بعدش تعجبم باز دو چندان شد که یه وزیرشون اومده اینجا فقط یه ماشین پلیس آوردن گذاشتن دم در. تازه داخل سالن هم که میخاستم بیام اسمم توی لیستشون نبود همینجوری اسممو اون ته اضافه کرد گفت برو تو. آخرین باری که شاهد اضافه شدن اسمم ته لیست بود، روزی بود که رفته بودم پادگان برای سربازی، اسمم توی لیست نبود. اونوقتم همینجوری سرهنگه اسممو اون ته نوشت گفت برو تو!

۳. موضوع جالب توجه بعدی این بود که خیلی ساده بود این آقای وزیره. یعنی اینکه میگن حاکم باید پای حرف مردم بشینه و اینا، قشنگ همینجوری بود. اولندش اینجا به زحمت ۱۵۰ تا آدم اومده بودن. وقتی هم که خواست شروع کنه حرف زدن اصلا روضه و اینا نخوند. عین آدم جواب سوالی که مجری از پرسیده بودو داد بعدم ساکت شد بقیه حرف بزنن. خلاصه ساده و اینا بود قشنگ آقاهه.